ΚΡΙΣΗ, ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΚΡΙΣΗ…

Αδιαμφισβήτητα οι οικονομικές κρίσεις αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο, καθώς απασχολούν την ανθρωπότητα τουλάχιστον από τότε που αναδύθηκαν οι κοινωνίες της αγοράς. Και μιας και η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Πάνω από 50 δις € δόθηκαν επίσημα προς τους εκπροσώπους διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων προκειμένου να αντιμετωπίσουν όπως είπαν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, από τα οποία τα 28 δις € στις τράπεζες. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Ενώ 41,2 δις € έφυγαν αμέσως με τη μορφή των τοκοχρεολυτικών δόσεων προς τους τραπεζίτες που δανείζουν το ελληνικό δημόσιο, 10 δις € ευρώ το κονδύλι που καρπώθηκαν διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι στα πλαίσια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, 6,5 δις € οι στρατιωτικές δαπάνες όπως αυτές υπαγορεύονται από τις ανάγκες της ΕΕ και τις στρατηγικές του ΝΑΤΟ, 2,5 δις € αποτελούν οι αποδόσεις προς την ΕΕ, 2,2 δις € ευρώ για να πληρωθούν τα επίσημα προγράμματα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Γιατί λοιπόν εν μέσω οικονομικής κρίσης οι τράπεζες πλουτίζουν και ανθίζει η στρατιωτική ανάπτυξη της χώρας, ενώ οι φορολογούμενοι βουλιάζουν όλο και περισσότερο στα χρέη;

Γιατί το κράτος τρίβει τα χέρια του κάτω από το τραπέζι και μπροστά στις κάμερες φορά το πιο λυπημένο και καταβεβλημένο προσωπείο του και υστερικά εκλιπαρεί για κατανόηση, ανοχή και συμμόρφωση στα νέα μέτρα;

Μέτρα όπως׃

  • μείωση του μισθού-δώρου Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινής άδειας κατά 30%.
  • αύξηση του ΦΠΑ κατά 0,5-2%.
  • αύξηση στην τιμή της βενζίνης και του πετρελαίου θέρμανσης κατά 8 λεπτά και κατά 3 λεπτά αντίστοιχα.
  • μείωση της χρηματοδότησης για Υγεία, Παιδεία και Ασφαλιστικά ταμεία.
  • πάγωμα στο δημόσιο-προς το παρόν-τομέα μισθών και συντάξεων.

Τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν πως ο ρόλος των εκάστοτε κυβερνήσεων είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα τραπεζών και επιχειρηματιών χαρίζοντάς τους υπέρογκα ποσά, τα οποία προέρχονται από τις τσέπες των φορολογούμενων.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Η καπιταλιστική κρίση αποτελεί την απόδειξη πως το σύστημά τους βρίσκεται σε προχωρημένη σήψη, με την οικονομία να καταρρέει και τους διαχειριστές της να παρακαλάνε (μέσα από την καθημερινή προπαγάνδα) να τους ανεχτούμε. Μέχρι και το παραμύθι της εθνικής ενότητας ξέθαψαν. Ποιάς ενότητας; Με αυτούς που έχουν ρημάξει τα πάντα, από τις ζωές μας μέχρι το περιβάλλον; Πέρα από τις μέρες ανέχειας και καταστολής που μας επιφυλάσσουν οι «από πάνω», δεν μπορούμε να μην μιλήσουμε και για τη σαπίλα της νεοπλουτίστικης κουλτούρας όπως αυτή αναπαράγεται στην TV και στο διαδίκτυο από γνωστούς αγνώστους πολιτικούς, τηλεστάρ, πορνοστάρ και λοιπές φίρμες της showbiz.

Το ζητούμενο της όλης υπόθεσης βρίσκεται στο τι κάνουμε οι «από κάτω», δηλαδή στο αν θα τους ανεχτούμε ή θα τους στείλουμε στον αγύριστο.. Εμείς έχουμε επιλέξει το δεύτερο χρησιμοποιώντας όλα τα υπάρχοντα μέσα για αυτό το σκοπό.

-Με τη δημιουργία και ενίσχυση αυτόνομων λαϊκών δομών.

-Στη δουλειά, δράση μέσα από ανεξάρτητα ταξικά σωματεία απομονώνοντας τα εργοδοτικά στοιχεία και τους ψευτοσυνδικαλιστές-επίδοξους βουλευτάδες.

-Ενέργειες άμεσης σύγκρουσης με εξουσιαστικούς θεσμούς και μηχανισμούς.

-Οργάνωση στη γειτονιά με επιτροπές και συνελεύσεις ώστε να υπάρχει δημόσιος λόγος για τις ανάγκες και επιθυμίες μας, αφήνοντας στον κάδο των αχρήστων φυλετικές, θρησκευτικές και κομματικές ταμπέλες.

-Σαμποτάζ στην ατομική αποχαύνωση και μαζική ψευτοδιασκέδαση, αλλά στροφή προς αντιεμπορευματικά μέσα και πολιτιστικούς κοινωνικούς χώρους που προωθούν την ελεύθερη έκφραση.

-Μποϋκοτάζ ακριβών προϊόντων στην κατανάλωση καθώς και απαλλοτρίωση εμπορευμάτων.

-Κοινωνικοποίηση αγαθών και υπηρεσιών.

ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Γενική Απεργία 24 Φεβ 2010

Σε πνίγουν τα χρέη και εσύ χαλαρώνεις τη γραβάτα!

Αν ψάχνεις τον υπεύθυνο για την οικονομική κρίση, κοιτάξου στον καθρέπτη. Θα αντικρίσεις το σκυθρωπό και κουρασμένο σου πρόσωπο. Ξέρω, θα πεις εσύ τι φταις; Το μόνο που ήθελες ήταν ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, οικονομική ευχέρεια  και ένα σίγουρο μέλλον για τα παιδιά σου. Τόσο καιρό αδιαφορούσες για το τι συμβαίνει γύρω σου και ο απώτερος σκοπός ήταν η εκπλήρωση του ΄΄ονείρου΄΄  και η αποπληρωμή της μηνιαίας δόσης του δανείου σου. Έτσι φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

Καθημερινά η ανεργία αυξάνεται, εκατοντάδες μικροεπιχειρήσεις χρεοκοπούν, εργοστάσια κλείνουν αφήνοντας στο δρόμο εργαζομένους, η αγροτιά ασφυκτιά μπροστά στην επέλαση των μεγαλοεπιχειρήσεων αγροτικών προϊόντων και την κερδοσκοπική βουλιμία των μεσαζόντων ενώ η νεολαία βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα μέλλον εργασιακής ανασφάλειας και καθημερινού άγχους για το τι μέλλει γενέσθαι. Ότι οικονομικά μέτρα μας επέβαλαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις αποδείχτηκαν αναποτελεσματικά, εξασφαλίζοντας μας μόνο εργασία σε συνθήκες επισφάλειας με άτακτα ωράρια, ανασφάλιστα και κακοπληρωμένα.

Όταν αναφερόμαστε σε επισφαλής συνθήκες εργασίας μιλάμε για μορφές απασχόλησης που παρουσιάζουν ελάχιστη εξασφάλιση και σιγουριά για τον εργαζόμενο, οδηγώντας τον στην ανασφάλεια και στο άγχος για το μέλλον που φαντάζει δυσοίωνο. Όταν δεν ισχύουν τα αυτονόητα, τα οποία κατακτήθηκαν μετά από αγώνες, τότε όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ειδικότερα νέοι, στρέφονται στην μαύρη εργασία.

Ο εργαζόμενος είναι πιο ευάλωτος στις ορέξεις του αφεντικού, δουλεύοντας χωρίς ασφάλεια και ένσημα, για μια σύνταξη που δεν θα έρθει ποτέ. Ο τόπος δεν μαύρισε από τους μετανάστες, όπως είχε δηλώσει προ ημερών ο Άνθιμος, αλλά από την καθιέρωση της μαύρης εργασίας. Οι μετανάστες δεν θα μπορούσαν να είναι η εξαίρεση αλλά ούτε και ο αποδιοπομπαίος τράγος αυτής της κατάστασης. Απασχολούμενοι σε επαγγέλματα που από τους Έλληνες θεωρούνται υποδεέστερα και κάτω από άθλιες συνθήκες (Μανωλάδα) δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα για επιβίωση.

Τόσα χρόνια σφίξε-σφίξε το ζωνάρι τελείωσαν οι τρύπες, δεν πάει άλλο!

Ήρθε η ώρα να το βγάλεις και να τους πάρεις στο κυνήγι…